Siła nabywcza Belgów na rynku żywności trzy razy większa niż siła nabywcza Polaków

Warszawa, 24 lipca 2018 r. – Belgia, Chorwacja, Włochy i Polska to cztery objęte badaniem europejskie rynki detaliczne, różniące się znacznie pod względem wielkości, liczby ludności, ogólnej siły nabywczej i siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów. Analizy siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów wskazują, iż potencjał wydatkowania w zakresie poszczególnych grup produktów jest zróżnicowany zarówno na rynkach wewnętrznych tych krajów, jak i pomiędzy nimi.

Instytut GfK wyliczył siłę nabywczą dla wybranych 17 grup produktów w różnych krajach europejskich. Łączny potencjał wydatków na zakup tych grup produktów to siła nabywcza dla handlu detalicznego. Jest ona częścią ogólnej siły nabywczej, realizowaną w sklepach handlu detalicznego.

Część siły nabywczej realizowanej w handlu detalicznym znacznie różni się w poszczególnych krajach. Największy udział ma w Chorwacji (47 proc.), chociaż poziom ich siły nabywczej ogółem jest stosunkowo niski. Z kolei Włosi mają wyższy poziom ogólnej siły nabywczej, natomiast udział siły nabywczej dla handlu detalicznego jest niższy i wynosi 28 procent. Włosi mają zatem prawie 2,5 razy więcej siły nabywczej ogółem niż Chorwaci, ale tylko około półtora raza więcej siły nabywczej w handlu detalicznym.

Żywność ma największy udział w wydatkach w handlu detalicznym w sklepach stacjonarnych. Na przykład wspomniani Chorwaci wydają prawie połowę swojej siły nabywczej dla handlu detalicznego na żywność. Z kolei w przypadku Belgów udział ten wynosi 44,9 proc., Włochów 44,6 proc., a Polaków 43,1 proc. Jest to nie tylko kwestia zróżnicowania poziomu dochodów czy „kosztów życia” w poszczególnych krajach, ale również szeroko rozumianego stylu życia, w którym znacząca część wydatków przeznaczana jest na usługi, podróże czy rekreację.

Istotne różnice w sile nabywczej ogółem w badanych krajach znajdują również odzwierciedlenie w potencjale wydatkowania na osobę w zakresie poszczególnych linii produktowych. Podczas gdy Polacy mają do dyspozycji tylko 1 046 EUR na zakup żywności na osobę, Chorwaci 1 605 EUR, Włosi 2 104 EUR, to Belgowie już aż 3 247 EUR. W związku z tym, potencjał do wydatkowania na żywność w Belgii jest ponad trzy razy wyższy niż w Polsce.

Interesujących wyników dostarcza porównywanie siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów nie tylko pomiędzy poszczególnymi krajami, lecz także w obrębie tych krajów. Ujawnia wiele różnic w regionalnej dystrybucji potencjału zakupowego.

Polska
Polska zajmuje dwudzieste dziewiąte miejsce w rankingu siły nabywczej w Europie. Przy kwocie 2,427 EUR na osobę, siła nabywcza dla rynku detalicznego w Polsce stanowi około 36 proc. ogólnej siły nabywczej kraju.
Z tej kwoty około 43,1 proc. to wydatki na produkty spożywcze, na odzież przypada kolejne 11,2 proc. 5,1 proc. na osobę przypada na wydatki na elektronikę użytkową, a udział wydatków na zegarki i biżuterię wynosi 1,5 proc.

W ramach siły nabywczej w Polsce występuje znaczne zróżnicowanie w zależności od linii produktów. Potencjał wydatków na linię produktów żywnościowych jest stosunkowo równomiernie rozłożony, ponieważ zakupy żywności są podstawową potrzebą, niezależnie od ogólnej zamożności regionu. Wyraźnie wyższy poziom siły nabywczej w przypadku odzieży widoczny jest wokół Warszawy, lecz mniejsze miasta również wykazują wyższy od średniej potencjał dla tej linii produktów. Potencjał wydatków w przypadku elektroniki użytkowej jest silnie spolaryzowany: północ i południowy wschód Polski wykazują poziom znacznie poniżej średniej krajowej. Dotyczy to także regionu wokół Poznania (ale nie samego miasta i jego najbliższego otoczenia). Potencjał wydatków w przypadku zegarków i biżuterii jest najwyższy w środkowej części kraju oraz w niektórych miastach przygranicznych i nadmorskich.

O badaniu
Badanie siły nabywczej GfK dla poszczególnych linii produktów w handlu detalicznym w 2017r. obejmuje wiele krajów i przedstawia dane dotyczące siły nabywczej w przypadku różnych grup produktów, od żywności i odzieży po zegarki i biżuterię. Dane na temat potencjału wydatków w poszczególnych regionach podane są w wartościach bezwzględnych i wartościach na mieszkańca w euro, w przeliczeniu na tysiąc mieszkańców i jako wskaźnik (w porównaniu ze średnią krajową).

Dane opierają się na analizach zachowań zakupowych konsumentów. GfK wykorzystuje informacje na temat konsumentów oraz dane społeczno-demograficzne dotyczące gospodarstw domowych i powiązaną typologię lokalizacji, aby stworzyć szczegółowy obraz wydatków konsumenckich w rozbiciu na regiony. Dane są dostępne dla różnych poziomów administracyjnych (regiony, powiaty, powiaty, gminy) i pocztowych (kodów pocztowych). Badania obejmują również dane dotyczące mieszkańców i gospodarstw domowych. Oprócz analiz danych, GfK udostępnia również mapy cyfrowe w programie RegioGraph.
Siła nabywcza przedstawiana jest w postaci prognozowanych wartości nominalnych, co oznacza, że wartości te nie uwzględniają inflacji. Wartości te opierają się na miejscu zamieszkania konsumentów, a nie miejscu sprzedaży. Dane obejmują średnie wartości dla wszystkich mieszkańców danego regionu. Nie można zatem na podstawie tych danych liczbowych przyjąć założeń dotyczących aktywów finansowych konkretnych osób.