Pięć przysiąg Terytorialsów w rocznicę powstania Armii Krajowej

Przysięga wojskowa, to kilka prostych, a zarazem uroczystych słów, które wiązały człowieka ze służbą wojskową. W polskim ceremoniale wojskowym jest formą bardzo uroczystą, i stanowi akt lojalności żołnierza wobec kraju i sił zbrojnych. W Wojskach Obrony Terytorialnej przysięgę składają ją żołnierze, którzy ukończyli szkolenie przygotowawcze.

„Ja żołnierz Wojska Polskiego przysięgam służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, bronić jej niepodległości i granic. Stać na straży Konstytucji, strzec honoru żołnierza polskiego, sztandaru wojskowego bronić. Za sprawę mojej Ojczyzny, w potrzebie krwi własnej ani życia nie szczędzić. Tak mi dopomóż Bóg”. - te 4 wersy, wypowiedziane 14 lutego 2021 r. przez 203 żołnierzy OT, zawierają najistotniejsze kwestie dla żołnierza: wierną służbę państwu, obronę jego niepodległości, dbanie o dobre imię armii, przestrzeganie porządku konstytucyjnego, obrona sztandaru wojskowego oraz mężna walka w sytuacji zagrożenia kraju.

To zobowiązanie, tych kilka prostych, a zarazem uroczystych słów, które wiążą człowieka ze służbą wojskową, złożyli żołnierze w wieku od 19 do 51 roku życia, w tym uczniowie, studenci, osoby pracujące, a także prowadzące własną działalność gospodarczą. Byli wśród nich przedstawiciele takich zawodów jak: górnik, technolog, kierowca, dyżurny ruchu PKP, prawnik, fizjoterapeuta, kucharz, informatyk, psycholog, fotograf, nauczyciele, oraz pracownicy administracji publicznej, w tym funkcjonariusz celno-skarbowy. Od dnia złożenia przysięgi zasilają oni szeregi 9 Łódzkiej (45 żołnierzy), 7 Pomorskiej (34 żołnierzy), 3 Podkarpackiej (73 żołnierzy), 13 Śląskiej (25 żołnierzy) oraz 2 Lubelskiej (26 żołnierzy) Brygady OT.

Przysięga podkarpackich terytorialsów była transmitowana na kanale You Tube Wojsk Obrony Terytorialnej:

Pamięć o złożeniu przysięgi ma zagrzewać żołnierzy OT do poświęceń, umacniać ich męstwo oraz wspierać w godzinach najcięższych prób.

Przysięga wojskowa zbiegła się datą oficjalnego powołania Armii Krajowej, którego data przypada na dzień 14 lutego 1942 r. Dotychczas tylko historycy i osoby zainteresowane dziejami konspiracji wiedzieli o tej dacie. WOT, podobnie jak AK, to swego rodzaju formacja ideowa. Żołnierzy łączy nie tylko wspólne szkolenie, nie tylko działania pozamilitarne wynikające z misji OT, ale również koleżeństwo i przyjaźń, które kształtują ich solidarność i zaufanie. St. Likiernik, żołnierz warszawskiego Kedywu, mówił o tym doświadczeniu w sposób następujący: „Świadomość, że zaufanie jest najważniejsze. Solidarność, zaufanie jednych do drugich, pewność, że (…) jeden drugiego nie zostawi na przedpolu. Świadomość, co to znaczy praca w ekipie, w zespole, wśród przyjaciół”*.

* T. Leszkowicz, Fenomen Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej, [w:] Siła w tradycji, pod red. J. Furtak, B. Giża, Warszawa 2018.