Weronika Gęsicka laureatką Paszportów Polityki w kategorii Sztuki wizualne

"Jej foto-skalpel jest precyzyjny i działa jak zły dotyk. W tych pracach Max Ernst spotyka Davida Lyncha". Tak Piotr Rypson uzasadniał wybór Weroniki Gęsickiej jeszcze na etapie nominacji. Artystka została laureatką Paszportów Polityki w kategorii Sztuki Wizualne. Ten segment od lat jest wspierany przez ERGO Hestię.


Uroczysta gala Paszportów Polityki odbyła się 14 stycznia w warszawskim Teatrze Polskim. Poprowadził ją tradycyjny dziennikarski duet: Grażyna Torbicka i redaktor naczelny Polityki Jerzy Baczyński. Podczas wydarzenia wystąpili Dawid Podsiadło oraz Artur Rojek. Specjalną nagrodę Kreatora Kultury otrzymała noblistka Olga Tokarczuk. Poza nią Teatr Polski z Paszportami opuściło siedem osób: Bartosz Bielenia (kategoria Film), Weronika Szczawińska (Teatr), Dominika Słowik (Literatura), Jakub Józef Orliński (Muzyka poważna), Błażej Król (Muzyka popularna), Dawid Ciślak (Kultura cyfrowa) oraz Weronika Gęsicka (Kategoria Sztuki wizualne, której patronem jest ERGO Hestia).

Paszport działa i naprawdę jest paszportem – otwiera drzwi i zostaje w pamięci jako błogosławieństwo na drogę - mówiła podczas gali Olga Tokarczuk.

Weronika Gęsicka rywalizację o Paszport wygrała z Romanem Stańczakiem i Alexem Baczyńskim-Jenkinsem. - Moje prace są podobno śmieszno-straszne i może dlatego wpisują się we współczesną rzeczywistość. Od jakiegoś czasu nawet chyba bardziej straszną niż śmieszną - podkreślała nagrodzona.

Sylwetkę Weroniki Gęsickiej przybliża tygodnik Polityka:

Niekiedy projektuje obiekty przestrzenne, ale jej podstawowym żywiołem artystycznym pozostaje fotografia. Zawodowe podstawy zdobyła na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie oraz w Akademii Fotografii. Mijający rok był dla niej bardzo udany; jej prace pojawiły się na indywidualnych i zbiorowych wystawach w prestiżowych galeriach w Niemczech, Austrii, Japonii czy Luksemburgu, a ceny na rynku sztuki wyraźnie zwyżkują. Otrzymała też prestiżową nagrodę EMOP Arendt Award, którą co dwa lata nagradza się wyróżniającego się europejskiego artystę korzystającego z medium fotografii. Od lat głównym motywem jej dzieł pozostaje pamięć. Interesują ją ludzkie wspomnienia, a właściwie ich zaburzenia i nieświadome zafałszowania. „Analizuje, demaskuje i błyskotliwie wykpiwa wizualne normy, które narzucają nam współczesne modele konsumpcji i społecznego awansu” – napisał w uzasadnieniu nominacji Iwo Zmyślony. Dzięki temu „tworzy pomysłowy i wciągający komentarz do relacji międzyludzkich i ról społecznych” (jak pisał z kolei Rafał Kamecki). W jej pracach świat, który wydawał się trwale uporządkowany, nagle ukazuje pęknięcia, rysy, podwójne dno. Weronika Gęsicka (ur. 1984 r.) korzysta przede wszystkim z tzw. materiałów zastanych: starej fotografii prasowej, archiwów internetowych i policyjnych oraz z banków zdjęć. Następnie poddaje je precyzyjnej, pracochłonnej i przemyślanej obróbce prowadzącej do zdarcia z nich zewnętrznej warstwy lukrowanych treści i dotarcia do sensów nieoczywistych, skrywanych. To prace często pełne humoru, ale i niepokojące.