Potencjalne ryzyko klasyfikacji DINP jako substancji reprotoksycznej

Substancje , które do tej pory były  rozpatrywane w kategorii substancji wpływających na gospodarkę hormonalną człowieka  to głównie ftalany o niskim ciężarze cząsteczkowym DEHP, BBP, DBP i DiBP. W 2001 roku zostały one sklasyfikowane jako substancje wpływające na rozrodczość. Pomimo tego DEHP jest nadal  powszechnie stosowany poza UE.

DINP zastąpił w  wielu przypadkach wycofane ftalany. Jednakże obecnie KE  próbuje ograniczać użycie także  DINP. Rozpatruje się obecnie propozycję Danii, aby  DINP sklasyfikować jako środek wpływający na rozrodczość kategoria 1 B . Do maja 2017 były otwarte konsultacje publiczne odnośnie propozycji. Zarówno EuPC jak i European Plasticisers odniosły się do propozycji krytycznie wskazując na duży wysiłek branży w celu zastąpienia plastyfikatorów o niskim ciężarze cząsteczkowym właśnie DINP. Podkreślano także brak jasnych dowodów na działanie DINP na rozrodczość. Jednocześnie organizacje przypominają, że obszerne dane naukowe na temat DINP i innych ftalanów o wysokiej masie cząsteczkowej, o których mowa, wskazują na wyraźny brak efektów reprodukcyjnych. Pozostałe ftalany o wysokiej masie cząsteczkowej to DIDP, DPHP i DINCH.

DINP jest jednym z głównych plastyfikatorów ogólnego przeznaczenia dla PVC. Według Eurpean Plasticesers  3 plastyfikatory ogólnego zastosowania DINP, DIDP i DPHP stanowią 57% zapotrzebowania na plastyfikator w Europie. DINP jest najczęściej stosowanym plastyfikatorem w tej rodzinie. Głównie zastosowania to : wykładziny podłogowe, kable, pokrycia dachowe / folie i arkusze, wykładziny ścienne, tkaniny powlekane, giętkie profile, o łącznej wielkościi 1 miliona ton. Mają także zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym.