Poczta Polska wydała znaczki „Utracone skarby architektury”

30 czerwca 2022 roku ukazały się dwa znaczki w serii „Utracone skarby architektury” przedstawiające Zamek Myszkowskich w Pińczowie i Pałac Saski w Warszawie.

Celem emisji jest zaprezentowanie utraconych unikatowych obiektów architektonicznych o wyjątkowym znaczeniu dla historii i dziedzictwa kulturowego Polski. Autor projektu znaczków Jarosław Ochendzan na pierwszym znaczku przedstawił Zamek Myszkowskich w Pińczowie na rycinie według rysunku Eryka Dahlbergha z 1696 roku. Drugi znaczek pokazuje Pałac Saski w Warszawie na rycinie według rysunku Pierra Ricaud de Tirregaille'a z 1762 roku. W zamyśle twórcy oba znaczki miały zaprezentować historyczne budowle z czasów ich świetności jeszcze przed przebudową. Jednocześnie są to jedyne dostępne obecnie wizerunki obu obiektów, które zachowały się do dziś. Emisja powstała w ścisłej współpracy z Muzeum Regionalnym w Pińczowie oraz ze spółką Pałac Saski.

Zespół Zamkowy w Pińczowie, w XV w. był najwspanialszą siedzibą możnowładczą w Małopolsce. Charakteryzował się wyjątkową architekturą, jego przebudowę prowadził Santi Gucci, architekt i nadworny rzeźbiarz Anny Jagiellonki oraz Stefana Batorego. Zamek w Pińczowie przestał istnieć pod koniec XVIII w.

Pałac Saski przetrwał w Warszawie prawie 300 lat, ale zmieniał się kilkukrotnie aż został wysadzony w powietrze w 1944 roku przez niemieckiego okupanta. Jedyny ocalały fragment Pałacu Saskiego to Grób Nieznanego Żołnierza. Pałac powstał w drugiej połowie XVII w. Jan Andrzej Morsztyn, wówczas polityk, obecnie znany jako poeta, uzyskał od króla pozwolenie na budowę barokowego pałacu. Gmach zaprojektował albo Tylman z Gameren, albo architekt Wazów Giovanni Battista Gisleni. W 1713 roku córka Morsztyna sprzedała posiadłość Augustowi II Mocnemu, który podjął się gruntownej przebudowy pałacu, pragnąc stworzyć królewską rezydencję na wzór Wersalu z reprezentacyjnym placem i wspaniałym ogrodem. Pałac, nazwany został wówczas Saskim.  Był centralnym ogniwem założenia urbanistycznego zwanego Osią Saską. Rozbudowę kompleksu kontynuował syn władcy, następca tronu August III Sas. Okres panowania Augusta III to lata świetności Pałacu Saskiego, do którego przyłączono sąsiadujący z nim Pałac Brühla i rezydencję biskupa Potockiego. Złota epoka skończyła się jednak w roku śmierci króla w 1763 roku. W 1837 roku Pałac Saski kupił Rosjanin Jan Skwarcow, który zlecił gruntowną przebudowę. Powstał  gmach w stylu klasycystycznym, projektu Adama Idźkowskiego, który stworzył Pałac Saski w najbardziej znanym kształcie – w miejscu środkowej części kompleksu umieścił charakterystyczną kolumnadę w stylu korynckim.

Wydając serię „Utracone skarby architektury” Poczta Polska chce pokazać na znaczkach dzieła związane z dziedzictwem kulturowym i historycznym Polski, promując także rewitalizację najbardziej cennych obiektów w Polsce.

autor projektu: Jarosław Ochendzan
liczba znaczków: 2
wartość: 3,60 zł
nakład: 180 000 szt.
technika druku: offset
format znaczka: 43 x 31,25 mm
papier: fluorescencyjny
arkusz sprzedażny: 8 znaczków
data wprowadzenia do obiegu: 30 czerwca 2022 r.