Idziemy we właściwym kierunku, ale za wolno

Nie osiągnęliśmy kamieni milowych, a uzgodniony tekst końcowy jest daleki od ideału, ale idziemy we właściwym kierunku. Oczekiwaliśmy, że w Glasgow przywódcy dojdą do porozumienia i zgodzą się na potężne zmiany. Oto co się udało, a co pozostało poza naszym zasięgiem. 

Co się udało

Zawarte w ostatecznym postanowieniu wezwanie do zmniejszania wydobycia węgla oraz wycofywaniu dopłat do paliw kopalnych jest pierwszym przypadkiem pojawienia się takich sformułowań na szczycie COP i ogromnym krokiem naprzód. 

Cieszy również to, że państwa rozwinięte potwierdziły swoje zobowiązanie do przekazania 100 mld USD rocznie, na rzecz pomocy państwom rozwijającym się. Wprawdzie cel ten nie został zrealizowany w latach 2020-21, ale według złożonych obietnic ma to się udać do 2023 roku. Państwa rozwinięte zobowiązały się też do podwojenia środków przeznaczanych w państwach rozwijających się na rzecz adaptacji. Rozpoczęto także prace nad nowym celem finansowym. Ma on obowiązywać po 2025 roku. 

Odrobiona lekcja z Katowic…

Z zadowoleniem należy przyjąć uzgodnienie wszystkich brakujących elementów Pakietu z Katowic:

o  Uzgodniono zasady międzynarodowego handlu jednostkami redukcji emisji. Zarówno na szczeblu międzypaństwowym jak i między podmiotami prywatnymi. Zasady wynikające z artykułów 6.2 oraz 6.4 Porozumienia Paryskiego.

o  Ustalono, że kolejne Krajowo Określone Wkłady (NDCs – Nationally Determined Contributions) będą ustalane na okresy 5-letnie. Oznacza to, że kolejne zobowiązania będą przedkładane odpowiednio na lata 2035 oraz 2040.

o  Przygotowano projekty tabel do raportowania emisji oraz pomocy finansowej oparte o wypracowane w Katowicach zasady.

Działajmy natychmiast!

Teraz światowi przywódcy muszą jak najszybciej zająć się trzema sprawami:

• Redukcją emisji CO2
• Uszczelnieniem przepisów dotyczących realizacji i monitorowania postępów we wprowadzaniu ustaleń z tegorocznego szczytu
• Uszczelnieniem i reorganizacją finansowania działań na rzecz klimatu

COP26 zakończył się zbyt słabymi decyzjami w kluczowych obszarach: adaptacji, strat i szkód oraz finansowania działań związanych ze zmianą klimatu. Ostateczne wyniki COP 26 rozczarowują, można było osiągnąć więcej, ale pozostawiły nam furtkę pozwalającą wciąż na osiągnięcie celu 1,5 stopnia.