Buki Bieszczad na liście UNESCO

Bukowe drzewostany w polskiej części Karpat znalazły się na liście Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO. Oznacza to, że od dziś znajdują się w tej samej lidze co m.in. Wielka Rafa Koralowa w Australii, Park Wulkanów na Hawajach, Park Narodowy Yellowstone, a w Polsce, do tej pory jedyna, Puszcza Białowieska. 

Komitet UNESCO docenił wartość przyrodniczą lasów znajdujących się na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego (około 11% całego parku). Lasy te weszły w skład europejskich lasów bukowych - Obiektu Światowego Dziedzictwa UNESCO (nazwa oryginalna: Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe). 

Wiele drzew, jeden las

Od dziś ten obszar to łącznie 94 pojedyncze obszary w 18 krajach. Wraz z lasami bukowymi z Bieszczad zaliczają się do niego lasy bukowe Bośni i Harcegowiny, Czech, Francji, Macedonii Północnej i Szwajcarii. Wcześniej w jego skład wchodziły dobrze zachowane lasy bukowe Albanii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Niemiec, Włoch, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii i Ukrainy.

Fenomen Europy

Dlaczego bieszczadzkie lasy są częścią Obiektu Światowego Dziedzictwa UNESCO?  Bo dopiero wszystkie razem stanowią znakomity przykład niezakłóconych antropogenicznie lasów z występującymi tam naturalnymi procesami ekologicznymi. Wyróżniając cały ten obszar eksperci UNESCO pokazali, że europejskie lasy bukowe są unikalnym dziedzictwem przyrodniczym i czysto europejskim fenomenem. Niestety w wyniku działalności człowieka naturalne lasy bukowe Europy są też dobrem rzadkim. Zostały one w przeszłości przetrzebione i obecnie ich zasięg jest bardzo ograniczony.

Gorzka lekcja z Białowieży

W ślad za wyróżnieniem dla bieszczadzkich lasów bukowych idą obowiązki. To przede wszystkim odpowiednie zarządzanie i  ochrona obszaru zapewniająca utrzymanie ekosystemu w dobrym stanie. Sam status nie zapewnia ochrony dziedzictwa przyrodniczego! Zarządzanie jedynym do tej pory obszarem UNESCO, czyli Puszczą Białowieską, w Polsce się nie udaje. Kolejnym dowodem na to jest fakt, że na tym samym Komitecie UNESCO, podczas którego na Listę wpisano lasy bukowe w Bieszczadach, ponownie zapadły decyzje dotyczące Puszczy Białowieskiej. Podobnie jak w ostatnich latach została zwrócona Polsce uwaga na niedociągnięcia w zarządzaniu Puszczą. Komitet zarekomendował też działania naprawcze. 

Cenna przyroda

Wyjątkowo cenny przyrodniczy obszar to wartość nie tylko dla przyrody, ale i dla portfeli lokalnych społeczności. Sąsiedztwo takich miejsc podnosi wartość nieruchomości i przynosi dochody w postaci turystyki. W przypadku Bieszczadów, jak i Białowieży korzyści te są widoczne już gołym okiem, nawet poza tradycyjnym sezonem wakacyjnym.