O miłości w przyrodzie. Mądry prezent na Walentynki.

Podaruj bliskiej osobie wirtualną adopcję jednego z zagrożonych gatunków. One kochają tak jak my.

Na Walentynki Fundacja WWF proponuje, by zamiast kupować tradycyjne czekoladowe serca czy kwiaty, sprawić bliskiej osobie niezwykle oryginalny i mądry prezent: wirtualną adopcję jednego z zagrożonych gatunków zwierząt. Po dokonaniu adopcji na stronie pomagam.wwf.pl otrzymamy gotowy do wydrukowania certyfikat z imieniem i nazwiskiem obdarowanej osoby oraz specjalne podziękowania od Fundacji WWF Polska.

Miłość ma wiele twarzy. O relacjach w świecie przyrody. 

Relacje w świecie zwierząt są często bardzo zbliżone do relacji między ludźmi. Wiele zwierząt kocha tak samo jak my. Są gatunki, które tworzą wzorowe rodziny, inne wolą tryb samotniczy i wiążą się wtedy gdy przychodzi czas na miłość. Są i takie, które regularnie zmieniają partnera, zdradzają się lub żyją w haremach.

Wilki stanowią wzór przykładnej, kochającej się rodziny. Grupa rodzinna wilków (wataha) to ojciec, matka i dzieci w wieku 1 – 3 lat; najważniejsza postacią w rodzinie jest ojciec.

Bobry to również kochająca się rodzina (ojciec, matka i dzieci w wieku 1 – 3 lat), wspólnie budują dom (żeremie lub norę), tamy i kanały, wspólnie zbierają zapasy pokarmu na zimę. Szefową rodziny bobrów jest matka. Łabędzie i dzikie gęsi pozostają sobie wierne aż do śmierci, zakochują się za młodu i są ze sobą na dobre i na złe. Po utracie partnera bywa, że do końca życia pozostają wdowami lub wdowcami.

Niedźwiedzie brunatne to samotnicy, samce potrafią być niebezpieczne nawet dla własnych dzieci. „Zakochują się” tylko na chwilę – samce i samice spotykają się jedynie na uprawianie miłości, czyli w okresie godów. Samica nie tylko sama musi wyżywić młode, ale czasem bronić ich przed agresywnymi samcami.

Pantera śnieżna to również samotnik, żyjący wśród pustkowi wysokich gór centralnej Azji. Jednak nawet pantery śnieżne przełamują skłonności samotnicze na krótki czas uprawiania miłości. Później samice z opieką nad młodymi zostają już same. Ryś i tygrys to, podobnie jak pantera śnieżna, samotnicy, spotykający się jedynie na okres godów. Foki z kolei żyją w haremach.

W przypadku sóweczek pary precyzyjnie dzielą obowiązki rodzinne. Ona jest odpowiedzialna za wysiadywanie jaj i pilnowanie piskląt, a on za znalezienie domu (dziupli) i dostarczanie rodzinie pokarmu – upolowanych gryzoni i innych małych ssaków oraz ptaków.

Wodniczka, niepozorny ptak wielkości wróbla, to tytan seksu – samce nie robią nic oprócz śpiewania i uprawiania miłości. Samica może mieć każde ze swoich pięciu piskląt z innym samcem. Wodniczka zamieszkuje rozległe bagna, w Polsce żyje 90% unijnej populacji tego zagrożonego wymarciem gatunku, stąd jest on symbolem ptaków Polski w Unii Europejskiej.

Kaczka krzyżówka, któż ich nie zna – strojny samiec i skromnie ubarwiona samica. Tworzą parę tylko na czas godów. Samotne, sfrustrowane kaczory bywają bardzo agresywne. Zdarza się, że dopuszczają się gwałtów, nawet zbiorowych. Bocian biały – powszechnie, lecz niesłusznie uznawany za przykład pary połączonej trwałym, wieloletnim związkiem. Bociany są bardziej przywiązane do miejsca (gniazda) niż do partnera.

Pszczoła – narzędzie miłości uprawianej przez rośliny, wynagradzane za usługę słodkim nektarem. Piękne, barwne i pachnące kwiaty to organy seksualne roślin. Ich kolory i zapach wabią pszczoły, które przenoszą pyłek – męskie komórki rozrodcze – z kwiatu na kwiat, dzięki czemu dochodzi do zapłodnienia, a następnie wytworzenia owoców i nasion.